⒈ 受外界迫使。
例敌人被迫放下武器。
英be compelled; be forced; be constrained;
⒈ 受外力强行逼迫、压迫。
例如:「商家因台风断水断电,被迫歇业。」
反自动 自愿
to be compelled, to be forced
être obligé de faire qch
gezwungen sein